Leren waarderen; Poëzie


Iedereen heeft wel een genre waarvan ze denken; dat is niet mijn cup of tea. Hoewel ik mijn smaak in boeken aardig gevarieerd vind, zal ik niet snel een streekroman oppakken of een thriller waarin de bloedspatten en ledematen je om de oren vliegen. Dat zijn genres die mij niet aanspreken. Toch vind ik het leuk om heel af en toe eens een uitstapje te maken naar een van die minder aantrekkelijke genres om mijn grenzen te verleggen. 

Zo is er nog een type verhaal waar ik eigenlijk nooit een heel hoge pet van op had. Daarmee bedoel ik poëzie. Een paar jaar geleden behoorde ik nog tot de groep naïevelingen die dachten dat poezie hoort te rijmen. Ik was dan ook best wel teleurgesteld toen ik mijn eerste poëtische roman aanschafte en tot de ontdekking kwam dat poezie zich vooral lijkt te kenmerken door spaties op rare plekken en het ontbreken van leestekens. Ik trok er mijn neus voor op. 

Maar opeens kregen de boeken van Ellen Hopkins enorm veel aandacht in de Booktube community; boeken die een verhaal vertellen in de vorm van poëzie. Dus, ik werd nieuwsgierig. 

Ik kocht ‘Gewicht van water’ van Sarah Crossan in de uitverkoop bij boekhandel van Pierre in Eindhoven en gaf het een kans. Dit was het boek dat mijn kijk op poëzie compleet veranderde. Hierdoor kreeg ik enorm veel bewondering voor de auteur die met zo weinig woorden... zo’n compleet verhaal kon vertellen. 

Inmiddels is poëzie niet langer weg te denken uit mijn boekenkast. Naast verhalen die zijn verteld in de vorm van poëzie heb ik ook verschillende bundels met poëzie waar ik diep van onder de indruk ben. Poëzie is een kunstvorm die ik heb leren warderen en omdat ik weet dat heel veel mensen moeite hebben met poëzie, of het niet begrijpen heb ik kort samengevat hoe ik poezie heb leren waarderen. 

Tip 1: Niet lezen maar voelen

Wanneer je een spannend boek leest is het logisch dat je door wilt lezen. Ik zal zelf ook niet ontkennen dat ik regelmatig pas stop met lezen als ik mijn boek of tablet een paar keer op mijn neus heb laten vallen in bed. Een poëtisch verhaal moet je niet in een keer van kaft tot kaft willen lezen ook al is het aanlokkelijk aangezien er zo weinig tekst is dat je het boek binnen een uur uit zou kunnen hebben. 
Poezie moet je laten bezinken. Nadenken over wat de schrijver bedoeld. Nadenken over wat het voor jou betekent. Je hoeft echt geen complete bundel van kaft tot kaft te lezen. Probeer eerst eens een paar bladzijden per avond. 

Tip 2: Vind poezie die je interesseert

Peroonlijk vond ik het heel tof om te ontdekken dat sommige auteurs een compleet verhaal kunnen vertellen in de vorm van poezie. Pas later werd ik benieuwd of mijn onverwachte waardering voor dit soort boeken inhield dat ik ookpoëzie bundels kon waarderen. 
Daarom las ik ‘The princess saves herself in this one’ van Amanda Lovelace. Ik merkte dat sommige stukken me enorm aangrepen, terwijl anderen me niet echt wisten te raken... maar dat ik hoe dan ook genoot. 
Een van de vele dingen die ik heel erg waardeer aan poezie is dat het je ertoe aanzet om na te denken over je eigen interpretatie van de woorden. 

Tip 3: Begin met voordrachten en video’s 

Een van de personen die ik het meest dankbaar ben voor het leren waarderen van poezie is Sabrina Benaim. Zij is de schrijfster van de poëziebundel: ‘Depression & other magic tricks’  maar ik ken haar vooral van het filmpje waarin zij haar eigen gedicht ‘Explaining my depression to my mother’ voordraagt. Die puurheid, de rauwe emotie, de rake woorden... het raakte mij tot in mijn diepste kern. Deze voordracht maakte mij zo enthousiast over de kunst van Sabrina dat ik onmiddellijk haar boek heb aangeschaft. 
Mocht je poezie in geschreven vorm dus nog niet echt ‘voelen’. Probeer dan eens te kijken naar een voordracht. Ik help je alvast op gang met de video van Sabrina die voor mij het begin inluidde van mijn liefde voor poezie...



 Ik ben erg benieuwd; lees jij wel eens poezie? Waarom wel / niet?

Geen opmerkingen